Na infrastrukturę drogową składają się
Historia
Początki transportu drogowego sięgają VI w. p.n.e., kiedy to rozwijały się ścieżki, dominował ruch pieszy, a w Persji i Grecji powstały pierwsze niewielkie odcinki dróg o twardej nawierzchnipotrzebny przypis. W Polsce budowa pierwszej drogi o nawierzchni twardej nastąpiła na przełomie XIX i XX w. w okolicach Łodzi i Wrocławiapotrzebny przypis.
Transport drogowy przyjął swój współczesny wygląd w wyniku rozwoju motoryzacji.
Infrastruktura
Infrastruktura transportu drogowego
Na infrastrukturę drogową składają się następujące pozycje11:
grunt,
roboty drogowe przed ułożeniem nawierzchni,
roboty związane z nawierzchnią i pomocnicze,
konstrukcje budowlane: mosty, przepusty, wiadukty, tunele, budowle chroniące przed lawinami i spadającymi skałami, osłony śniegowe itd.,
przejazdy kolejowe,
znaki drogowe i urządzenia sygnalizacyjne i łącznościowe,
urządzenia świetlne,
urządzenia do poboru opłat, parkometry,
budynki wykorzystywane przez dział infrastruktury.
Infrastrukturę transportu samochodowego podzielić można analogicznie jak infrastruktury innych gałęzi transportu na infrastrukturę liniową (drogi) i punktową ? np. węzły drogowe, przystanki autobusowe, centra logistyczne i punkty przeładunkowe, jak również mające charakter pomocniczy, np. parkingi, stacje benzynowe, myjnie samochodowe, czy też stacje kontroli pojazdów lub stacje obsługi pojazdów (warsztaty)12.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Transport_drogowy
Poznaj fakty o: Autobus miejski
Autobus miejski ? autobus służący do przewozu dużej liczby osób na stosunkowo krótkich trasach.
Autobusy te muszą mieć szerokie drzwi, możliwie niską podłogę, szerokie i wygodne przejścia między siedzeniami oraz dużo miejsc stojących. Liczba miejsc siedzących może być niewielka, a siedzenia nie muszą być wygodne. Niezbędne jest tutaj zastosowanie rozbudowanej informacji dla pasażerów: oznaczenie linii, trasa itp. i to zarówno zewnętrznej, jak i wewnętrznej.
Ze względu na warunki ruchu miejskiego, w jakich autobusy poruszają się, muszą one odznaczać się dużą zwrotnością i zdolnością do przyspieszenia, natomiast ich prędkość maksymalna nie musi być zbyt duża (chociaż pewne typy autobusów miejskich mają układ napędowy zapewniający prędkość max. ponad 100 km/h i często są stosowane elektroniczne ograniczniki prędkości). Dla poprawy płynności jazdy mają zwykle automatyczne skrzynie biegów (zwiększa to przyśpieszenia i zmniejsza zużycie układu przeniesienia napędu), ale powodują one wzrost zużycia paliwa w warunkach jazdy z niewielką szybkością a zwłaszcza przy nadmiernej ilości zatrzymań, spowodowanych np. sygnalizacjami świetlnymi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus_miejski
Historia ikarusa
Ikarus ? przedsiębiorstwo specjalizujące się w produkcji autobusów. Jego główna siedziba mieści się w Budapeszcie na Węgrzech. Autobusy produkowane są w Székesfehérvár. Ikarus należał do 2006 roku do koncernu Irisbus.
W 1913 roku przedsiębiorstwo skupiło się głównie na budowaniu samochodów i podczas I wojny światowej miało spore zyski. W 1927 roku Ikarus wygrał międzynarodowy przetarg i dostarczył 60 krótkich autobusów. Ok. 1933 roku Ikarus zaczął mieć problemy finansowe, przez co przerwał produkcję wielu modeli pojazdów. W 1935 roku przedsiębiorstwo wznowiło produkcję i całkowicie funkcjonowało podczas II wojny światowej. 23 lutego 1949 roku Ikarus połączył się z producentem samolotów Ikarus Gép és Fémgyár Rt.
W 1955 i 1956 roku nowe modele (Ikarus 620, 630 i 31) rozpoczęto sprzedawać w Chinach, Birmie oraz Egipcie. W 1962 roku Ikarus sprzedał za granicą 8000 autobusów. W 1970 roku firma zajęła drugie miejsce na targach Expo w Monako. Dzięki tej nagrodzie pokazała swoją pozycję w Europie. W latach 70.-90. Ikarus eksportował na Kubę autobusy i części zamienne, które były tam wykorzystywane do produkcji autobusów Girón. W 1971 roku przedsiębiorstwo wyprodukowało swój 100 000. autobus, a z każdym rokiem transakcje były coraz większe. W 1973 roku koncern Ikarus stał się czwartym pod względem wielkości producentem na świecie, ale pojawił się problem braku surowców, przez co dostawy znacznie się opóźniały. Największym importerem Ikarusów były Niemcy, lecz po połączeniu NRD i RFN zyski spadły o 10%.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ikarus